Projektowanie tras linii

Projektowanie tras linii i lokalizacji stacji

Polskie Sieci Elektroenergetyczne projektując i budując sieci elektroenergetyczne dokładają wszelkich starań, aby ich przebieg jak najmniej ingerował w otoczenie. Na etapie projektowania linii uwzględnia się zarówno istniejącą jak i planowaną zabudowę na wytyczanej trasie. Analizuje się również planistykę gminną – tak, aby minimalizować ingerencję w plany rozwojowe lokalnych samorządów. Szczególną uwagę przywiązuje się również do ograniczania wpływu na środowisko – na obszarach branych pod uwagę jako lokalizacja linii przeprowadza się inwentaryzację przyrodniczą obejmującą cztery pory roku. PSE uwzględnia również głos mieszkańców – uwagi przekazane podczas konsultacji społecznych mogą posłużyć do korekty przebiegu linii czy lokalizacji stacji.

Wyniki szerokiej analizy i uzgodnień są publikowane w raporcie oddziaływania inwestycji na środowisko, z którymi wszyscy mieszkańcy gmin mogą się zapoznać.

Budowa linii najwyższych napięć

Słupy linii najwyższych napięć

Słupy linii najwyższych napięć stosowane w Polsce mają zazwyczaj konstrukcję kratową. Wysokość słupów uzależniona jest od różnych czynników, np. ukształtowania terenu i przeważnie wynosi od 45 do 80 metrów wysokości. W uzasadnionych przypadkach, np. konieczności przeprowadzenia linii przez obszary leśne, stosowane są specjalne słupy umożliwiające poprowadzenie linii nad koronami drzew, bez konieczności ich wycinki w tzw. pasie technologicznymi linii.

Rozstaw słupów i przewody

Standardowo na terenach rolnych odległość pomiędzy słupami wynosi około 350-450 metrów. Zależy to przede wszystkim od ukształtowania i zagospodarowania terenu. Może się zdarzyć, że odległości między słupami będą na określonych odcinkach większe lub mniejsze.

Minimalna planowana wysokość zawieszenia przewodów nad ziemią wynosi około 8 metrów i umożliwia użytkowanie terenu pod liniami przy wykorzystaniu dużych maszyn rolniczych.

Pas technologiczny

Wzdłuż linii ustanowiony zostaje tzw. pas technologiczny. Jest to forma ochrony linii elektroenergetycznej, umożliwiająca dostęp do infrastruktury w celu napraw eksploatacyjnych czy modernizacji. Równocześnie na granicy pasa technologicznego oddziaływanie składowych pola elektromagnetycznego jest poniżej poziomów obowiązujących w tym zakresie norm. Na terenie pasa nie można stawiać budynków mieszkalnych. Nie można również sadzić drzew o docelowej wysokości powyżej 3 metrów, które mogłyby uszkodzić przewody linii. Można natomiast prowadzić działalność rolniczą. Poza granicą pasa nie ma ograniczeń w wykorzystaniu nieruchomości, a jej przeznaczenie – budowlane czy rolne – nie zmienia się.

W przypadku planowanej inwestycji, pasy technologiczne linii będą miały szerokość 70 metrów – po 35 metrów od osi linii w obie strony.